Een meisje van acht jaar oud was ziek en had koorts. Ze lag in bed en op een gegeven moment riep ze haar vader: 'Pap, er is iets heel geks aan de hand: de kamer lijkt opeens groter en dan weer kleiner te worden'. De vader keek haar bezorgd aan, maar na even nadenken stelde hij haar gerust: 'Waarschijnlijk komt het door de koorts, dan hebben je hersenen een soort kortsluiting en zie je soms rare dingen. Niks om je zorgen over te maken.' Hij gaf haar paracetamol om de koorts wat te verlagen en aaide over haar bol.
De vader ging weer naar beneden en zocht op internet naar het verschijnsel dat zijn dochter beschreef. Was het ijlen? Hallucinaties door koorts? Het meisje knapte de volgende dag al flink op en nog een dag later was ze weer helemaal beter. De papa en het meisje vergaten de gekke gewaarwording die ze had gehad.
Totdat de vader het meisje een paar weken later instopte in bed om te gaan slapen. Ze zei tegen haar vader: 'Nu heb ik het weer: de kamer wordt dan weer groter en dan weer kleiner. Wat is er aan de hand?' De vader stelde haar opnieuw gerust 'Je bent vast moe, het is niks, ga maar lekker slapen', maar hij werd zelf toch enigszins ongerust. Wat zou er aan de hand zijn?
Na enig zoeken op internet stuitte hij toevallig op een website die precies omschreef wat het meisje had: het Alice in Wonderland syndroom.
LATER MEER
Comments